پارگی رباط سلیبی زانو بیشتر در بین ورزشکاران رواج دارد و در ورزش هایی که نیاز به ایستادن و یا تغییر مسیر ناگهانی دارند ، از جمله بسکتبال ، فوتبال ، تنیس و والیبال بیشتر دیده می شود.

کشیدگی و پارگی رباط صلیبی زانو ممکن است نتیجه‌ای از آسیب، فشار زیاد، یا حرکات ناصحیح باشد. درمان این مشکلات بستگی به شدت آسیب و نوع مشکل دارد.

آسیب‌های ورزشی: فعالیت‌های ورزشی مانند بسکتبال، فوتبال، یا اسکی ریاضی‌های با ورزشکارانی که بیشتر از حد نیاز می‌زنند، ممکن است منجر به کشیدگی یا پارگی رباط صلیبی شوند.

تغییرات سنی: با پیشرفت سن، رباط‌ها ممکن است ضعیفتر شوند و آسیب‌پذیرتر به صدمات شوند.

شیوه حرکتی نادرست: حرکات نادرست و بی‌احتیاطی در ورزش‌ها یا فعالیت‌های روزمره می‌توانند به آسیب مجدد رباط صلیبی منجر شوند.

از علائم  این آسیب درد، تورم و عدم وجود ثبات در حالت ایستاده در فرد است. پارگی رباط صلیبی زانو درجات  مختلفی دارد و بر اساس شدت علائمو محدودیت ها متفاوت خواهد بود.که فرد باید در اولین فرصت به یک کلینیک فوق تخصص ارتوپد و یا یک کلینیک تخصصی پا مراجعه کند و توسط جراح فوق تخصص زانو معاینه شود.

 

  از نشانه‌های آسیب‌دیدگیACL می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• معمولاً در هنگام آسیب صدایی از زانویشان شنیده شده است و بلافاصله فرد دچار زانو درد شدید می شود.
• معمولاً در 2 ساعت اول پس از آسیب زانو متورم و گرم شده است.
• احساس ضعف و بی‌ثباتی در زانوی فرد آسیب‌دیده و نیز اقرار به خالی کردن زانو در راه رفتن توسط بیمار.
• عدم توانایی در قرار دادن وزن بدن روی یک نقطه، بدون درد.

اگر این نشانه ها به موقع درمان نشوند، اثرات آن در ماه ها یا سال های بعد خود را نشان می دهند که ممکن است باعث پیچ خوردن و یا ناتوانی در زانو شوند.پس در صورت مشاهده هر یک از این علائم از فعالیت خود دست بگید و به یک کلینیک پا در تهران مراجعه کنید و توسط متخصص زانو معاینه شوید.

همانطور که گفته شد پارگی رباط صلیبی یک آسیب شایع در مفصل زانو است و معمولاً به دلیل ضربه، چرخش ناگهانی یا فشار غیرطبیعی بر روی زانو اتفاق می‌افتد. در زیر، علل اصلی پارگی رباط صلیبی را بررسی می‌کنیم:

ضربه مستقیم به زانو: بیشترین علت پارگی رباط صلیبی، ضربه مستقیم به زانو است. این ضربه می‌تواند از یک تصادف خودرو، ورزش‌های تماسی شدید و یا هر حادثه‌ای که باعث فشار ناگهانی بر زانو شود، ناشی می شود.
چرخش ناگهانی: چرخش ناگهانی و یا تغییر سریع جهت حرکت زانو می‌تواند باعث پارگی رباط صلیبی شود. این اتفاق ممکن است در ورزش‌هایی که نیاز به حرکات چرخشی ناگهانی دارند، مانند بسکتبال یا فوتبال، اتفاق بیفتد.
ورزش‌های سنگین: ورزش‌هایی سنگین و ورزشهایی که نیاز به حرکات چرخشی دارند، مثل فوتبال، بسکتبال، اسکی و هاکی، افزایش خطر پارگی رباط صلیبی را افزایش می دهند.
سن و فاکتورهای جسمی: با گذشت زمان و رسیدن به سنین بالاتر، رباط‌های صلیبی ضعیف‌تر می شوند. همچنین، وجود عواملی مانند ژنتیک، ساختار بدنی یا ضعف عضلات نیز می‌تواند احتمال پارگی رباط صلیبی را افزایش دهد.

مطالعات بسیاری نشان داده است که در برخی ورزش‌ها، پارگی رباط یا آسیب ACL در ورزشکاران زن از ورزشکاران مرد بیشتر است. پارگی رباط سلیبی زانو به علت وجود تفاوت در فیزیک زنان، قدرت عضلانی و کنترل عصبی عضلانی آنان است. از دیگر علل مطرح شده می‌توان به وجود تفاوت در نحوه قرار گرفتن لگن خاصره و اندام‌های تحتانی (پا)، بالا بودن میزان شلی رباط‌ها در زنان و تأثیر استروژن بر ویژگی‌های رباط‌ها اشاره کرد. 

بسته به شدت آسیب دیدگی ایجاد شده درمان پارگی رباط صلیبی زانو می تواند متفاوت باشد. در بسیاری از موارد درمان رباط صلیبی زانو به وسیله ی جراحی رباط صلیبی پاره شده توسط جراح فوق تخصص زانو و سپس یک دوره ی کامل توان بخشی و تمرینات سبک برای برگداندن مفصل به حالت طبیعی خود انجام خواهد شد. درمانهای اولیه آسیب ACL شامل:

- استراحت: از قرار دادن وزن اضافه روی زانوی خودداری کنید. بهتر است برای راه رفتن از عصای زیر بغل استفاده کنید.

- استفاده از سرما: برای کمتر شدن درد روی زانوی خود یخ بگذارید.  این کار را هر 3-4 ساعت یکبار به مدت 20 تا 30 دقیقه در طی 2 تا 3 روز و یا تا زمانی که درد شما کاهش یافت انجام دهید.

-بانداژ: زانوی خود را محکم ببندید. برای کنترل و جلوگیری از تورم، زانوی خود را بوسیله باند، تسمه و یا ... محکم ببندید.

- بالا نگاه داشتن زانو: در هنگام نشستن و یا دراز کشیدن با قرار دادن یک بالشت زیر زانوی خود آن را از سطح بدن کمی بالا تر ببرید.

-استفاده از زانو بند: از زانو بند های طبی برای جلوگیری از آسیب های بیشتر استفاده کنید.

- استفاده از دارو: از مسکن های ضد التهاب استفاده کنید. استفاده از قرص هایی مانند ادویل (Advil)، آلو (Aleve) و یا مترین (Motrin) به کمتر شدن درد و التهاب زانو شما کمک می کند. اگر چه این دارو ها عوارض جانبی نیز دارند، اما استفاده کم از آنها ضرری ندارد مگر آنکه دکتر متخصص درد و متخصص زانو شما نظر متفاوتی داشته باشد.

فیزیوتراپی: تمرینات فیزیوتراپی می‌توانند به تقویت عضلات مهم اطراف زانو و بهبود استحکام و استقامت زانو کمک کنند. این تمرینات می‌توانند به کاهش درد و بهبود عملکرد زانو کمک کنند.

تزریق‌ مفصل: برخی از افراد ممکن است به تزریق‌های مفصلی (مثل کورتیزون) نیاز داشته باشند تا درد و التهاب را کاهش دهند.

انجام ورزشهای سبک: از تمرین ها و ورزش های کششی استفاده کنید، البته قبل از این کار با پزشک فوق تخصص زانو مشورت کنید.

عمل جراحی: در موارد جدی تر کشیدگی یا پارگی رباط صلیبی، عمل جراحی ممکن است لازم باشد. در این عمل، رباط ممکن است ترمیم یا جایگزین شود.

برای آسیب های عمیق و جدی رباط زانو، ممکن است به عمل جراحی توسط دکتر فوق تخصص ارتوپد یا فوق تخصص جراحی زانو برای ترمیم رباط احتیاج است.