ارگونومی چیست؟ Featured

09 تیر

ارگونومی عبارت ست از مطالعه ی ظرفیت ها و محدودیت‌ های ذهنی، فیزیکی و عملی در محیط‌ های مختلف. بعبارت ساده تر، ارگونومی علمی ست که موجب راحت تر شدن کارها و افزایش بهره وری می شود. بدون شک هر چه کارها راحت تر انجام شوند، بهره وری نیز افزایش پیدا می کند. بنابراین می توان گفت که ارگونومی به معنای ایجاد راحتی و بهره وری بیشتر است!

ارگونومی در محیط کار:

ارگونومی محیط کار طبق تعریف موسسه ی ملی سلامت و ایمنی شغلی آمریکا عبارت است از: علم انطباق محیط کار و نیاز‌های شغلی با ظرفیت جمعیت کارکنان. این ارگونومی، رویکرد یا راه حلی برای مقابله با مشکلاتی مانند اختلالات اسکلتی – عضلانی مربوط به کار است.هدف ارگونومی محل کار، فراهم کردن یک محیط کار بهتر برای کارکنان است و در حقیقت، کار (وظیفه)، با فرد انطباق داده می شود. طراحی مشاغل متناسب با توانایی های افراد، موجب بازدهی و بهره وری بالاتر و آیمنی بیشتر کارکنان می شود. بنابراین ارگونومی محیط کار از جوانب مختلفی اهمیت دارد. رعایت اصول این ارگونومی هم برای کارکنان مفید است و هم برای تجارت و کسب و کاری که در آن مشغول فعالیت هستند.

 

مزایای این ارگونومی:

  • کاهش هزینه ها
  • افزایش بهره وری
  • افزایش کیفیت محصولات
  • بهبود تعامل کارکنان با یکدیگر
  • افزایش ایمنی و آسودگی

با رعایت اصول ارگونومی در محیط کار، هزینه های مراقبت از سلامت خود و کارمندان تان را کاهش دهید و در کنار افزایش تولید محصول، به بهبود کیفیت محصولات نیز کمک کنید.

 

ارگونومی در محیط کار:

ارگونومی ضعیف و نا کار امد منجر به اختلالات اسکلتی عضلانی، دید و خطرات میشود.

 

بررسی اجمالی:

ارگونومی علمی است که به تناسب شغل یا وظیفه با توانایی های جسمی و ذهنی کارگر مربوط می شود. به کارگیری اصول ارگونومی در محل کار می تواند منجر به کاهش تلفات، جراحات و اختلالات سلامتی و همچنین بهبود بهره وری و کیفیت کار شود.

ارگونومی ضعیف می تواند منجر به خطرات زیر شود:

  • اختلال اسکلتی عضلانی
  • دید
  • افتادن

 

خطرات اختلالات اسکلتی عضلانی:

اختلال اسکلتی عضلانی یک اصطلاح کلی برای تعدادی از آسیب ها و اختلالات سیستم اسکلتی عضلانی است، از جمله:

  • ماهیچه ها
  • تاندون ها
  • اعصاب
  • بورسا
  • رگ های خونی
  • مفاصل
  • دیسک های ستون فقرات
  • رباط ها

برخی از اصطلاحات دیگر که به معنای همان اختلال اسکلتی عضلانی هستند عبارتند از:

  • آسیب فشاری مکرر
  • اختلال ترومای تجمعی
  • اختلال اسکلتی عضلانی مرتبط با کار
  • آسیب اسکلتی عضلانی
  • سندرم استفاده بیش از حد شغلی
  • ممکن است زمانی رخ دهد که خواسته های شغلی بیش از توانایی های فردی باشد که آن کار را انجام می دهد.

 

برای جلوگیری از اختلال اسکلتی عضلانی ، استفاده از اصول ارگونومی خوب مهم است.

 

علل:

اختلال اسکلتی عضلانی می توانند به طور ناگهانی رخ دهند یا به تدریج طی هفته ها، ماه ها یا حتی سال ها ایجاد شوند. آنها با خطرات شناخته شده در محل کار مرتبط هستند. خطرات کلیدی که می توانند به صورت ترکیبی عمل کنند عبارتند از:

  • فشار بیش از حد
  • وضعیت های ثابت یا نامناسب
  • تکرار حرکات غیر استاندارد

 

به وجود آمدن این مشکلات هر ساله باعث درد و رنج هزاران کارگر می شود و به دلیل غیبت کارگر و از دست دادن بهره وری، صدها میلیون باید ضرر پرداخت کنند.

کار با کامپیوتر:

افرادی که برای مدت طولانی با رایانه کار می کنند در معرض خطر ابتلا به تعدادی از مشکلات سلامتی هستند. این شامل:

  • سردرد
  • کمر درد
  • اندام فوقانی (به عنوان مثال، سندرم تونل کارپال)
  • خستگی بینایی (به عنوان مثال، چشم ها تحریک شده و ناراحت می شوند، سردرد، تاری دید)

 

خطر مشکلات سلامتی مرتبط با کامپیوتر را می توان با موارد زیر کاهش داد:

  • روشنایی مناسب
  • طراحی کار خوب
  • طراحی مناسب ایستگاه کاری (به عنوان مثال میزهای مناسب و صندلی های قابل تنظیم)
  • استفاده از تجهیزات مناسب (مانند صفحه کلید، ماوس و مانیتور)

 

ویژگی ها در آرگونومی میز اداری:

  • یک میز ارگونومیکخوب به کاربر اجازه می دهد تا با ارتفاع و زاویه مناسب پشت میز قرار گیرد و به درستی از کیبورد استفاده کند.
  • مانیتور را را با زاویه مناسب دید استفاده کند.
  • همچنین باید فضای مناسب برای قرار گیری پاها داشته باشد.
  • متعلقات تحریر و رایانه در محل مناسب خود قرار گیرند تا فضا را برای کاربرد محدود نسازند .
  • میز باید یک سطح کار پایدار داشته باشد و  سطح کار میز تا جای ممکن  مات باشد ، تا به حداقل رساندن بازتاب و درخشش کمک کند.

 

      درتصاویر زیر اصلاح جایگاه مانیتور، صندلی و گذاشتن وسایل کمکی مانند زیر پایی را مشاهده میکنید :

حرکات اصلاحی در محل کار:

انجام چند حرکت در روز میتواند اسیب های ارگونومیک را در افراد کاهش دهد.

1.بالابردن دست ها

2.کشش عضلان پشت روی میز

3.کشش عضلات سینه ای با استفاده از چهارچوب دیوار

4.کشش عضلات جانبی گردن

5.فشار دادن چانه به داخل

6.نزدیگ کردن کتف ها به هم

مزایای داشتن برنامه پیشگیری:

جلوگیری از صدمات هزینه کمتری نسبت به ایجاد تغییرات و اصلاحات پس از وقوع آسیب دارد.

  • و کارگران سالمی که عاری از ناراحتی هستند و می توانند کار خود را با کارایی بیشتری انجام دهند
  • با یک برنامه ریزی مناسب میتوان:
  • کارگران با تجربه، آگاه و ماهر را حفظ کرد
  • رضایت، روحیه و رفاه کارکنان را افزایش داد.
  • کیفیت، بهره وری و سود افزایش می یابد

 

آسیب های ورزشی:

صدمات حاد به طور ناگهانی رخ می دهد و آسیب های مزمن در طول زمان ایجاد می شوند. از بین پنج ناحیه مستعد صدمه ، زانو بیشتر در خطر است و بیش از 50 درصد آسیب‌های ورزشی مربوط به زانو است. لیست کامل پنج ناحیه مستعد آسیب دیدگی حین ورزش به شرح زیر است:

  • زانو
  • شانه
  • پا و مچ پا
  • مفصل ران
  • سر

 

شایع ترین اسیب های ورزشی چیست؟

  • کشیدگی عضلات و تاندون ها
  • رگ به رگ شدن
  • آسیب های زانو     
  • زانوی جامپر
  • پارگی ای سی ال
  • زانوی دونده
  • شین اسپلینت
  • شکستگی
  • دررفتگی
  • سندرم پاتلوفمورال
  • کشیدگی همسترینگ.
  • کشیدگی کشاله ران
  • آسیب های تاندون آشیل
  • پیچ خوردگی مچ پا
  • صدمات کمر و سیاتیک
  • آرنج تنیس بازان و گلف بازان
  • صدمات روتاتور کاف
  • ضربه مغزی

 

نحوه پیشگیری از آسیب های رایج مفاصل در ورزش:

 

بهترین راه برای جلوگیری از آسیب دیدگی ورزشی گرم شدن مناسب و کشیدگی بدن قبل از ورزش است. عضلات سرد مستعد کشش بیش از حد و پارگی هستند. عضلات گرم انعطاف بیشتری دارند. در صورت گرم شدن عضلات می توانند حرکات و خمیدگی را با کمترین آسیب اعمال کنند.

برای جلوگیری از آسیب های ورزشی این مراحل را نیز انجام دهید:

 

  • از تکنیک مناسب استفاده کنید:

در حین ورزش یا فعالیت خود روش صحیح حرکات را بیاموزید. انواع مختلف ورزش به موضع گیری و وضعیت متفاوت نیاز دارد. به عنوان مثال، در بعضی از ورزش ها، خم شدن زانوها در زمان مناسب می تواند از آسیب دیدن ستون فقرات یا باسن جلوگیری کند.

 

  • از تجهیزات مناسب استفاده کنید:

کفش ورزشی مناسب بپوشید. کفش نامناسب می تواند خطر آسیب دیدگی شما را افزایش دهد.

 

  • بیش از حد به خود فشار نیاورید:

اگر صدمه دیدید، قبل از شروع دوباره فعالیت، مطمئن شوید که بهبود یافته اید. سعی نکنید درد را نادیده بگیرید یا برطرف کنید.

 

  • بدن خود را سرد کنید:

یادتان باشد بعد از فعالیت خود بدن را سرد کنید. معمولاً این حرکات شامل انجام همان حرکات کششی و تمرینی مربوط به گرم شدن است .سرد کردن بعد از ورزش به اندازه گرم کردن قبل از آن به انجام یک ورزش اصولی و بدون آسیب جسمانی جدی کمک می کند.

  • فعالیت خود را به آرامی و با اصول از سر بگیرید:

وسوسه نشوید که برای مدت طولانی زمان خود را به دلیل آسیب دیدگی بدون فعالیت و ورزش سپری کنید. استراحت بیش از حد ممکن است بهبودی را به تأخیر بیندازد. پس از دوره اولیه ۴۸ ساعته، می توانید برای کمک به شل شدن عضلات، از گرما استفاده کنید. کارها را به آرامی انجام دهید و دوباره به ورزش مورد علاقه خود بپردازید.