انواع پای پرانتزی چیست؟

دو نوع پاچنبری وجود دارد:

• پاچنبری ایزوله یا ایدیوپاتیک شایع ترین نوع آن است. اگر کودک شما دارای پاچنبری یا کلاب فووت بدون هیچ مشکل پزشکی دیگری است، به آن پاچنبری ایزوله می گویند. ایدیوپاتیک به این معنی است که علت کلاب فوت مشخص نیست.
• پای پرانتزی غیر ایزوله همراه با سایر مشکلات سلامتی اتفاق می افتد. این شرایط شامل آرتروگریپوز (یک مشکل مفصل) و اسپینا بیفیدا (اختلال لوله عصبی) است. نقص لوله عصبی مشکلات مغز، ستون فقرات و نخاع است.

چه کسانی در معرض خطر ابتلا به پای پرانتزی مادرزادی یا پا چنبری هستند؟

پسران تا دو برابر بیشتر از دختران در معرض ابتلا به پاچنبری هستند. داشتن سابقه خانوادگی پای پرانتزی نیز نوزاد را در معرض خطر بیشتری قرار می دهد.و بهتر است حتما توسط دکتر پا یا دکتر فوق تخصص ارتوپد معاینه شود

نوزادان نیز در صورت داشتن موارد زیر در معرض خطر بیشتری برای پا جنبری قرار دارند:

• نقص مادرزادی دیگر، مانند اسپینا بیفیدا یا فلج مغزی.
• یک بیماری ژنتیکی، مانند تریزومی 18 (سندرم ادوارد)

یک زن ممکن است در معرض خطر بیشتری برای بچه دار شدن با پای پرانتزی یا چنبری باشد اگر:

• در دوران بارداری دچار الیگوهیدرآمنیوس شده بود. این مشکل به دلیل نداشتن مایع آمنیوتیک کافی، مایعی است که کودک را احاطه کرده است.
• در دوران بارداری عفونت زیکا داشت که می تواند منجر به نقایص مادرزادی و سایر مشکلات شود.
• در دوران بارداری سیگار می کشید، الکل می نوشید یا از داروهای غیرقانونی استفاده می کرد.

آیا پای پرانتزی مادرزادی یک یا هر دو پا را درگیر می کند؟

حدود نیمی از نوزادان مبتلا به پاچنبری هر دو پا مشکل دارند.

چگونه پای پرانتزی یا گلاب فووت بر کودک من تأثیر می گذارد؟

پاچنبری برای کودک شما دردناک نیست. بسیاری از نوزادان حتی در چند ماه اول زندگی متوجه آن نمی شوند. اما پای پرانتزی مانع ایستادن و راه رفتن می شود. به خودی خود از بین نخواهد رفت. نوزادان مبتلا به پای پرانتزی قبل از رسیدن به سن راه رفتن برای رفع مشکل نیاز به درمان توسط دکتر فوق تخصص ارتوپد یا دکتر متخصص پا درمرکز تخصص پا در تهران دارند.

پاچنبری درمان نشده می تواند منجر به موارد زیر شود:

• مشکلات راه رفتن نوزادان مبتلا به پای پرانتزی اغلب به روش‌های غیرعادی راه می‌روند. به طور معمول، افراد روی ته و کف پا راه می روند. نوزادی که پای پرانتزی دارد ممکن است روی دو طرف و بالای پا راه برود.
• عفونت پا
• مشکلات پا، از جمله پینه. پینه یک لایه ضخیم از پوست است که اغلب در کف پا ایجاد می شود.
• آرتریت، یک بیماری مفصلی که باعث درد، سفتی و تورم می شود.

• از آنجاییکه استخوان های کودک, مفاصل و تاندون های او انعطاف پذیرند, درمان کلاب فووت یا پا چنبری معمولا از هفته اول یا دوم بعد از تولد آغاز می شود. هدف درمان بهبود شرایط ظاهری پای کودک است تا بتواند با کمترین مشکلی راه برود و بایستد.
  درمان کلاب فووت شامل موارد زیر می باشد:

  • گچ گیری و کشش عضلات
  • جراحی

  
  

  کاستی و فیکساسیون: در درمان پا چنبری، پا به جهت تصحیح تغییر شکل با استفاده از کاست (کفش گچی) و دستگاه‌های فیکساسیون زانویی استفاده می گردد. این ترکیب به تدریج پا را به وضعیت عادی تصحیح می‌کند. 

  جراحی: در برخی موارد پیچیده‌تر، جراحی ممکن است لازم باشد تا عناصر مختلف پا، مانند طبقه‌بندی عضلات و تنگی ارتقا یابند. 

  فیزیوتراپی: پس از درمان اولیه، فیزیوتراپی و تمرینات اصلاحی به تقویت عضلات پا و بهبود حرکت پاها کمک می‌کنند.

  پیگیری دوره‌ای: درمان پا چنبری نیازمند مراقبت‌های دوره‌ای و مشاوره پزشکی است تا برنامه‌های تصحیحی مداوم انجام شود.

  به طور کلی، درمان پا چنبری به مشورت با یک پزشک تخصصی و انجام زمانبندی و دقیق ترکیبی از روش‌های بالا انجام می‌شود تا به تصحیح و بهبود وضعیت پاها کمک کند و به فرد امکان پیشرفت نرمال زندگی را بدهد.