سندرم پاهای سوزان (سندرم گریرسون-گوپالان):

گرما و درد ناشی از سندرم کف پای سوزان ممکن است در شب شدیدتر شود و نه تنها کف پاها را درگیر کند، بلکه قسمت بالای پا، مچ پا و حتی ساق پا را نیز درگیر کند.

سندرم پاهای سوزش چیست؟

سندرم پاهای سوزان که به عنوان سندرم گریرسون-گوپالان نیز شناخته می شود، مجموعه ای از علائم است که در آن پاها اغلب به طور ناخوشایندی داغ و دردناک می شوند. احساس سوزش ممکن است در شب شدیدتر شود و در طول روز کمی تسکین پیدا کند. علائم ممکن است از خفیف تا شدید متغیر باشد. گرما و درد می تواند به کف پا محدود شود، اما ممکن است بالای پا، مچ پا و حتی ساق پا را نیز تحت تاثیر قرار دهد.

سندرم پاهای سوزان چگونه تشخیص داده می شود؟

از آنجایی که هیچ آزمایشی برای اندازه گیری عینی شدت درد یا سوزش پا وجود ندارد، پزشک سعی می کند علت اصلی علائم را تعیین کند.

• معاینه ی جسمی. برای داغی کف پا پزشک از شما در مورد سابقه پزشکی شما، از جمله علائم فیزیکی که دارید و داروهایی که مصرف می کنید، می پرسد. او رفلکس های شما را آزمایش می کند و پاهای شما را برای علائم عفونت، آسیب یا سایر مشکلات معاینه می کند.
• آزمایش خون ممکن است آزمایش هایی برای اندازه گیری سطح گلوکز خون یا غربالگری کمبودهای تغذیه ای یا اختلالات غدد درون ریز تجویز شود. معمولاً شمارش کامل خون انجام می شود. سایر کارهای آزمایشگاهی ممکن است شامل الکترولیت های سرم و ادرار (منیزیم، سدیم، پتاسیم، سطوح ویتامین B و کلرید) باشد.
• تست های عملکرد عصبی در صورت مشکوک شدن به آسیب عصبی ممکن است آزمایشات الکترودیاگنوستیک تجویز شود.
• الکترومیوگرافی. این تست فعالیت الکتریکی یک عضله را اندازه گیری می کند و برای مشاهده واکنش عضله به تحریک عصبی انجام می شود. یک سوزن بسیار نازک از طریق پوست وارد ماهیچه می شود تا فعالیت عضله را در حین انقباض و شل شدن اندازه گیری کند. برای تعیین علت درد، بی حسی یا گزگز انجام می شود.
• تست سرعت هدایت عصبی این آزمایش برای ارزیابی سرعت حرکت تکانه های الکتریکی در طول یک عصب انجام می شود. برای تمایز بین اختلالات عصبی واقعی و شرایطی که در آن عضلات تحت تأثیر آسیب عصبی قرار می گیرند، انجام می شود. الکترودهای تخت در امتداد مسیر عصبی روی پوست قرار می گیرند و جریانی با شدت کم اعمال می شود.