

عارضه ی کوتاهی انگشت (براکی متاتارزی) وضعیتی است که در آن یکی از استخوان های جلوی پا به طور قابل توجهی کوتاه تر از بقیه است. که درمان آن توسط دکتر متخصص پا در کلینیک پا انجام می شود.این معمولا هر دو پا را درگیر میکند و اگرچه ممکن است هر یک از پنج متاتارس را درگیر کند، اما بیشتر متاتارس چهارم را درگیر میکند. اگر بیش از یک متاتارس و انگشت پا را درگیر کند، براکی متاپودی نامیده می شود. با نگاه کردن به پا، ممکن است به نظر برسد که انگشت درگیر، اغلب انگشت چهارم، خود کوتاهتر از انگشتان مجاور است. گاهی اوقات حتی ممکن است به نظر برسد که انگشت چهارم پا به سمت بالا بلند شده است و انگشتان مجاور گاهی اوقات زیر آنها را لمس می کند.
بیماران مبتلا کوتاهی انگشت اغلب با درد و مشکل در پوشیدن کفش همراه هستند. اغلب درد و بدشکلی ممکن است روی راه رفتن و فعالیتها تأثیر بگذارد، بدون اینکه به تأثیر روانی منفی بسیاری بر ظاهر پا اشاره کنیم. اغلب این مشکلات با رشد و تکامل پا پیشرونده هستند. در مورد اکثر ناهنجاری های پا، گزینه های محافظه کارانه و جراحی وجود دارد. مراقبت های محافظه کارانه شامل قرار دادن پنجه برجسته و برجسته با کفش های جعبه ای راحت، پهن و بلند است. بیمار همچنین ممکن است از فعالیت هایی که باعث تشدید مشکل و تشدید علائم می شود اجتناب کند.
این یک تکنیک یک مرحله ای است که در آن با بریدن استخوان متاتارس و پرت کردن حواس آن به طول مناسب، فضایی در متاتارس ایجاد می شود. سپس یک پیوند استخوان ساختاری در فضا قرار داده می شود. با این حال، محدودیتی برای استفاده از یک پیوند و در نتیجه رسیدن به طول با این روش وجود دارد. به طور معمول، از یک صفحه و پیچ برای نگه داشتن متاتارس و پیوند در محل بهبودی استخوان استفاده می شود. پس از جراحی، بیمار اغلب به مدت 8 هفته یا تا زمانی که پیوند استخوان به اندازه کافی ترکیب یا التیام یابد، وزن را تحمل نمی کند تا بتواند تحمل وزن محافظت شده را در یک بوت نوع بادامک واکر آغاز کند. ما اغلب از استخوان پای خود بیمار (پاشنه پا) استفاده می کنیم. این روش ممکن است زمانی مورد استفاده قرار گیرد که متاتارس درگیر بسیار کوتاه نباشد.