جراحی فیوژن یا همجوشی ستون فقرات برای جلوگیری از حرکت در یک بخش مهره‌ای دردناک طراحی شده است که به نوبه خود باید درد تولید شده از مفصل را کاهش دهد.
جراحی فیوژن ستون فقرات چگونه انجام می‌شود؟
در جراحی‌های مفاصلی مثل مفصل ران، اغلب یک ایمپلنت به طور دائمی به جای مفصل معیوب قرار می‌گیرد. اما در جراحی فیوژن ستون فقرات، بدن ترغیب می‌شود که ستون فقراتش را با بافت استخوان خود ترمیم کند. در این نوع جراحی، جراح چیزی به نام ابزار داخل تنه‌ای (مثل یک قفس که در آن مواد استخوانی یا عوامل رشد قرار دارند) را در بدن بیمار قرار داده و با استفاده از آن ستون فقرات بیمار را برای رشد استخوان جدید تحریک می‌کند. همچنین گاهی اوقات، جراحان برای اینکه مهره‌ها در طول دوره رشد استخوانِ جدید ثابت بمانند، از یک سری پیچ استفاده می‌کنند
انواع روش های فیوژن:
- فیوژن بین مهره ای جانبی با حداقل تهاجم (XLIF) و (DLIF)
- فیوژن بین مهره ای خلفی کمری با حداقل تهاجم (PLIF)
- فیوژن بین مهره ای transformational کمری با حداقل تهاجم (TLIF)
- فیوژن خلفی قفسه سینه با حداقل تهاجم
- فیوژن بین مهره ای جانبی با حداقل تهاجم
- فیوژن بین مهره ای جانبی دو انتها (XLIF)
فیوژن در چه بیماریهایی کاربرد دارد؟
- تخریب دیسک بین مهره ای
- اسپوندیلولیستزی
- اسکولیوز
- شکستگی ها
- فتق دیسک بین مهره ای گردن
- عفونت ها
- تومور ها
خطرات ناشی از جراحی فیوژن مفصل چیست؟
به طور کلی پزشکان بر این باور اند که این روش خطری ندارد. اکثر افراد پس از اقدام به این روش، خوب هستند و عوارض ناشی از آن نادر است. با این حال هنوز هم ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:
- شکستگی ابزار
- بافت اسکار دردناک
- آرتروز مفاصل مجاور
- عفونت
- خون ریزی
- لخته شدن خون
- آسیب عصبی
- فیوژن بین مهره ای جانبی مستقیم (DLIF)
