بدشکلی هاگلند یک بزرگ شدن استخوان در پشت پاشنه است. تغییر شکل هاگلند یک بزرگ شدن استخوان در پشت پاشنه است. بافت نرم نزدیک تاندون آشیل زمانی که بزرگ شدن استخوان به کفش ساییده می شود، تحریک می شود. این اغلب منجر به بورسیت دردناک می شود که التهاب بورسا (کیسه ای پر از مایع بین تاندون و استخوان) است..

علل بدشکلی هاگلند:

بدشکلی هاگلند اغلب به نام «برآمدگی پمپ» نامیده می‌شود، زیرا پشت سفت کفش‌های پمپی می‌تواند فشاری ایجاد کند که بزرگی را هنگام راه رفتن تشدید می‌کند. در واقع، هر کفشی که پشت آن سفت باشد، مانند اسکیت روی یخ، کفش مجلسی مردانه یا پمپ زنانه، می تواند باعث این تحریک شود.

تا حدودی، وراثت در بدشکلی هاگلند نقش دارد. ساختارهای ارثی پا که می تواند فرد را مستعد ابتلا به این بیماری کند عبارتند از:

• پایی با قوس بلند
• تاندون آشیل سفت
• تمایل به راه رفتن در قسمت بیرونی پاشنه پا.

علائم بدشکلی هاگلند:

بدشکلی هاگلند می تواند در یک یا هر دو پا رخ دهد. علائم عبارتند از:

• برآمدگی قابل توجه در پشت پاشنه پا
• درد در ناحیه ای که تاندون آشیل به پاشنه پا می چسبد
• تورم در پشت پاشنه پا
• قرمزی در نزدیکی بافت ملتهب

تشخیص بدشکلی هاگلند:

پس از ارزیابی علائم بیمار، جراح پا و مچ پا، پا را معاینه می کند. علاوه بر این، اشعه ایکس برای کمک به جراح در ارزیابی ساختار استخوان پاشنه تجویز می شود.

درمان غیر جراحی:

درمان غیر جراحی تغییر شکل هاگلند با هدف کاهش التهاب بورس است. در حالی که این رویکردها می توانند درد و التهاب را برطرف کنند، برآمدگی استخوانی را کوچک نمی کنند. درمان غیر جراحی می تواند شامل یک یا چند مورد از موارد زیر باشد:

دارو:داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی خوراکی، مانند ایبوپروفن، ممکن است برای کاهش درد و التهاب توصیه شود. یخ. برای کاهش تورم، یک کیسه یخ را روی ناحیه ملتهب قرار دهید و یک حوله نازک بین یخ و پوست قرار دهید. 20 دقیقه از یخ استفاده کنید و سپس حداقل 40 دقیقه صبر کنید تا دوباره یخ بزنید.

تمرینات کششی به کاهش تنش از تاندون آشیل کمک می کند. این تمرینات به ویژه برای بیمارانی که دارای بند پاشنه سفت هستند بسیار مهم است.

• بلند کردن پاشنه: بیمارانی که قوس بلندی دارند ممکن است متوجه شوند که بالابرهای پاشنه در داخل کفش، فشار روی پاشنه را کاهش می‌دهند.
• پد پاشنه: پدهای قرار داده شده در داخل کفش، پاشنه پا را بالشتک می کند و ممکن است به کاهش سوزش هنگام راه رفتن کمک کند.
• اصلاح کفش:کفش های بدون پشت یا پشت نرم به جلوگیری یا به حداقل رساندن تحریک کمک می کنند.
• فیزیوتراپی روش های فیزیوتراپی، مانند سونوگرافی، می تواند به کاهش التهاب کمک کند.
• دستگاه های آرتز: قوس سفارشی از کنترل حرکت در پا پشتیبانی می کند.
• بی حرکتی.:در برخی موارد ممکن است ریخته گری لازم باشد

چه زمانی جراحی لازم است؟

اگر درمان غیرجراحی نتواند تسکین درد کافی را ارائه دهد، ممکن است به جراحی نیاز باشد. جراح پا و مچ پا روشی را که برای مورد شما مناسب تر است را تعیین می کند. پیروی از دستورالعمل های جراح برای مراقبت های پس از جراحی بسیار مهم است.

برای کمک به جلوگیری از عود بدشکلی هاگلند:

• کفش مناسب بپوشید؛ از کفش هایی با پشت پاشنه سفت خودداری کنید
• از تکیه گاه های قوس یا دستگاه های ارتز استفاده کنید
• برای جلوگیری از سفت شدن تاندون آشیل تمرینات کششی انجام دهید
• از دویدن روی سطوح سخت و دویدن در سربالایی خودداری کنید